Η σκληρότητα του νερού της Βέροιας.
Η σκληρότητα του νερού είναι μία σημαντική παράμετρος καθορισμού της ποιότητάς του. Ως σκληρότητα εκφράζεται η συγκέντρωση αλάτων ασβεστίου και μαγνησίου στο νερό. Η αυξημένη σκληρότητα στο νερό δημιουργεί αδιάλυτο ανθρακικό Ασβέστιο (CaCO3) και ανθρακικό Μαγνήσιο (MgCO3) τα οποία προκαλούν επικαθήσεις αλάτων (πουρί) στις εσωτερικές επιφάνειες των σωληνώσεων, στις οικιακές συσκευές, στους θερμοσίφωνες, στους λέβητες με αποτέλεσμα να φθείρονται πολύ γρήγορα. Ακόμη το νερό με αυξημένη σκληρότητα περιορίζει την δημιουργία αφρού από το σαπούνι και έτσι μειώνει την ικανότητά του στην απομάκρυνση των ρύπων. Στην νέα οδηγία για το νερό ανθρώπινης κατανάλωσης της ΕΕ (2020/2184/16-12-20202) δεν υπάρχουν συγκεκριμένα όρια για την τιμή της σκληρότητας του πόσιμου νερού καθόσον έως σήμερα ΔΕΝ έχει αποδειχθεί ότι η αυξημένη σκληρότητα στο νερό αποτελεί κίνδυνο για την δημόσια υγεία. Έτσι δεν έχουν οριστεί συγκεκριμένα όρια για την σκληρότητα στο πόσιμο νερό
Μονάδες σκληρότητας
Η Σκληρότητα του νερού μετριέται σε mg/l ή (ppm) και σε Γαλλικούς, Αγγλικούς ή Γερμανικούς Βαθμούς και 1 ppm CaCO3 = 0,1ºf = 0,0556 ºd = 0,07 ºe
Όπου ºf = Γαλλικοί βαθμοί, ºd = Γερμανικοί βαθμοί, ºe = Αγγλικοί βαθμοί
Η σκληρότητα του νερού της Βέροιας είναι περίπου
23 ºf (Γαλικοί βαθμοί) ή 12,8 ºd (Γερμανικοί βαθμοί)
ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΡΜΑΡΑΚΗΣ
ΧΗΜΙΚΟΣ BSc (Hons) U.W.
Προϊστάμενος Τμήματος Ποιοτικού Ελέγχου
