ΔΕΛΤΙΟ  ΤΥΠΟΥ 

Η  22^α Μαρτίου έχει καθιερωθεί ως Παγκόσμια Ημέρα Νερού. Με αυτή την αφορμή θα κάνουμε μια αναφορά σε ένα θέμα, που από ότι φαίνεται ενώ είχε απασχολήσει τραυματικά στο παρελθόν τους πολίτες της Ευρώπης αλλά και όλου του Κόσμου, σήμερα επιχειρείται η επανεμφάνισή του, με αφορμή τα νέα οικονομικά προβλήματα που διαγράφονται κυρίως στις Ευρωπαϊκές χώρες.  Το θέμα αυτό δεν θα μπορούσε ίσως να αποτυπωθεί ποιο ρεαλιστικά από τον τίτλο του ντοκιμαντέρ, του βραβευμένου Δημοσιογράφου κ. Γ. Αυγερόπουλου, με τίτλο «Ο μυστικός πόλεμος για το νερό».

Ας προβληματιστούμε από το παρακάτω δημοσίευμα του κ. Διογένη Δημητρακόπουλου στην  ηλεκτρονική έκδοση της  DW, Deutsche Welle  (Γερμανικό Κύμα) . Το άρθρο δημοσιεύεται αυτούσιο.     

https://www.dw.com/el/o-%CE%BC%CF%85%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%82-%CF%80%CF%8C%CE%BB%CE%B5%CE%BC%CE%BF%CF%82-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF-%CE%BD%CE%B5%CF%81%CF%8C/a-41837611

« Οικονομία

O μυστικός πόλεμος για το νερό

Το ντοκυμαντέρ «Μέχρι την τελευταία σταγόνα» του Γ. Αυγερόπουλου εξετάζει το πρόβλημα της διαχείρισης του νερού στην Ευρώπη. Μια διερευνητική ματιά στις ιδιωτικοποιήσεις των εταιρειών ύδρευσης σε Ελλάδα και Γερμανία.

 Είναι το νερό ανθρώπινο δικαίωμα ή προϊόν της αγοράς; Δημόσια ή ιδιωτική διαχείριση; Το ντοκυμαντέρ «Μέχρι την τελευταία σταγόνα» του σκηνοθέτη Γιώργου Αυγερόπουλου επεξεργάζεται τα ερωτήματα. Προβλήθηκε την εβδομάδα που μας πέρασε στο γαλλογερμανικό δίκτυο ARTE με το οποίο έγινε και η συμπαραγωγή. Ένα συναρπαστικό οδοιπορικό σε έξι χώρες της Ε.Ε., ακολουθεί τη  ροή του χρήματος και των εταιρικών συμφερόντων για το πιο ζωτικό συστατικό της ύπαρξής μας, το νερό.

«Παρά τα αποτελέσματα του δημοψηφίσματος, τι σκοπεύετε να κάνετε με το νερό;» έγραφε σε επιστολή του το 2011 στο Σίλβιο Μπερλουσκόνι ο Ευρωπαίος Επίτροπος Όλι Ρεν, έπειτα από απόφαση των Ιταλών με δημοψήφισμα να μην προχωρήσει η ιδιωτικοποίηση του νερού. Η φράση παρακινεί τον έλληνα δημιουργό να ξεκινήσει την έρευνα. Ενώ Γαλλία και Γερμανία προχωρούν σε δημοτικοποιήσεις και πάλι των δημόσιων εταιρειών ύδρευσης, στις χώρες του ευρωπαίκού Νότου παρατηρείται έντονη πίεση για ιδιωτικοποίησεις. «Οι επαναδημοτικοποιήσεις δεν είναι καλό νέο για τις ιδιωτικές εταιρίες. Έτσι ασκούνται πιέσεις από την οικονομική και πολιτική ελίτ της Ευρώπης μέσω της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για να βρεθούν νέες αγορές. Οι πιο ευάλωτες για να δεχτούν ιδιωτικοποιήσεις είναι οι χώρες σε κρίση. Όλες οι χώρες που υπέγραψαν μνημόνιο, υπέγραψαν όρους και προβλέψεις που αφορούν το νερό»,δήλωσε μιλώντας στη Deutsche Welle o Γ. Αυγερόπουλος.

Γιατί όμως τόσο ενδιαφέρον για το νερό; «Αποτελεί μια πολύ κερδοφόρα επένδυση με σταθερή πελατεία. Είναι μονοπώλιο με απίστευτη διασφάλιση κερδών.Μια απολύτως επιτυχημένη συναλλαγή», τονίζει ο έλληνας δημιουργός εξηγώντας τους κιδύνους από μία τέτοια εξέλιξη:«Θα ήμασταν άδικοι αν απαιτούσαμε να σκέφτεται ένας ιδιώτης μακροπρόθεσμα. Τα μεγαλύτερα συμβόλαια διαρκούν 25-30 χρόνια. Ένας ιδιώτης αποσκοπεί στο κέρδος, σκέφτεται μέχρι το τέλος της σύμβασης και όχι για τις επόμενες γενιές. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα όπου υπάρχει ιδιωτική διαχείριση να παρατηρείται αύξηση των τιμολογίων κατανάλωσης και εξαιτίας της έλλειψης επενδύσεων να χειροτερεύει η ποιότητα του νερού».

H περίπτωση της Ελλάδας

 Στιγμιότυπο από το ντοκιμαντέρ "Μέχρι την τελευταία σταγόνα"

Το έργο ανιχνεύει προσεκτικά την περίπτωση της Ελλάδας. Έλληνες αξιωματούχοι παίρνουν θέση μπροστά στην κάμερα υπέρ και κατά της ιδιωτικοποίησης. Παρά την απόφαση του ΣτΕ για αντιστυνταγματικότητα της ιδιωτικοποίησης της ΕΥΔΑΠ και το "όχι" των Θεσσαλονικέων στο δημοψήφισμα του 2014 για την ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ, οι δημόσιες επιχειρήσεις ύδρευσης σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη βρίσκονται ψηλά στη λίστα των αποκρατικοποιήσεων με κυρίαρχο το ενδιαφέρον των γαλλικών πολυεθνικών εταιρειών, όπως αποτυπώνεται στο ντοκυμαντέρ.Ήδη στην περίπτωση της ΕΥΑΘ η γαλλική εταιρεία SUEZ κατέχει το 5,46% της εταιρείας ενώ βρίσκεται προς πώληση ένα ακόμη 23% των μετοχών με ισχυρές αντιδράσεις απο τους πολίτες. Χαρακτηριστική στο ντοκυμαντέρ είναι η αποστροφή του Ζαν-Μισέλ Χερβίν, ειδικού συμβούλου της γαλλικής εταιρείας VEOLIA: «Δεν ενδιαφερομαστε για ιδιωτικοποιήσεις στην Ελλάδα γιατί δεν ταιριάζουν στη φιλοσοφία μας. Μπορεί να είναι ριψοκίνδυνο γιατί δεν υπάρχει το απαραίτητο δικαίωμα συναπόφασης των πολιτών. Είναι ευαίσθητο πολιτικό ζήτημα όπου η δημοκρατική συμμετοχή είναι αναπόφευκτη».Ο Γ.Αυγερόπουλος βλέποντας τα παραδείγματα των ιδιαίτερα ευνοϊκών όρων στις συμβάσεις που υπογράφονται με ιδιωτικές εταιρίες στην Ευρώπη κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για την ελληνική περίπτωση:«Οι άνθρωποι που θα ασχοληθούν αν βρεθεί αγοραστής θα πρέπει να εξετάσουν προσεκτικά τη διεθνή εμπειρία και να είναι εξαιρετικά προσεκτικοί με τους όρους που θα υπογράψουν, οι οποίοι συχνά παρουσιάζονται ως αδιαπραγμάτευτοι».

Το παράδειγμα του Βερολίνου

 H πρώην γερμανίδα βουλευτής στο τοπικό κοινοβούλιο του Βερολίνου Γκερλίντε Σέρμερ

 Με πρωτοβουλία της πρώην γερμανίδας βουλευτή στο τοπικό κοινοβούλιο του Βερολίνου Γκερλίντε Σέρμερ, οι πολίτες του Βερολίνου προσέφυγαν στο Συνταγματικό Δικαστήριο και ζήτησαν να έρθουν στο  φως της δημοσιότητας τα συμβόλαια που είχαν υπογραφεί με τις ιδιωτικές εταιρίες που διαχειρίζονταν το νερό της πόλης. Αποκρούωντας το επιχείρημα της προστασίας του βιομηχανικού και εμπορικού απορρήτου και αποδεχόμενο το νερό ως ανθρώπινο δικαίωμα, όπως έχει αναγνωριστεί από τον ΟΗΕ, το Συνταγματικό Δικαστήριο επέτρεψε την αποκάλυψη των συμβολαίων, το οποίο και έγινε με τη σύμφωνη γνώμη του 90% των Βερολινέζων σε δημοψήφισμα που διεξήχθη το 2011. «Όλοι πληρώνουμε και όλοι έχουμε δικαίωμα να μάθουμε», λέει χαρακτηριστικά στο ντοκυμαντέρ η Γκερλίντε Σέρμερ.Τι έδειξε το άνοιγμα των συμβολαίων; Ο δήμος του Βερολίνου είχε εγγυηθεί τα κέρδη των ιδιωτικών επιχειρήσεων νερού για τριάντα χρόνια. Με άλλα λόγια, αν η κατανάλωση ήταν χαμηλότερη, οι ιδιώτες είχαν δικαίωμα προσφυγής σε διαιτητικά διακστήρια με δικαίωμα αποζημίωσης για διαφυγόντα κέρδη.«Λέγεται ότι ο ιδιωτικό επιχειρείν συνάδει με την ανάληψη ρίσκου. To ρίσκο σε αυτή την περίπτωση όμως ήταν μηδενικό και το κόστος μετακυλίεται στους πολίτες», τονίζει στο ντοκυμαντέρ η Κρίστα Χέχτ, διευθύντρια της ένωσης των δημόσιων επιχειρήσεων νερού στη Γερμανία.Υπό την πίεση της κοινής γνώμης η πόλη επαναδημοτικοποιεί το νερό της το 2014 με κόστος εξαγοράς 1,3 δισ ευρώ. «Μόλις μια ιδιωτική εταιρεία μπαίνει στο παιχνίδι, είναι δύσκολο να φύγει και αν φύγει η αποζημίωση είναι στο ανώτατο επίπεδο», σχολίασε μιλώντας στη Deutsche Welle ο Γιώργος Αυγερόπουλος.

«Το Βερολίνο δεν είναι η μοναδική περίπτωση μεγαλούπολης ση Γερμανία που πάλεψε για την επαναδημοτικοποίηση του νερού. Άλλο ένα παράδειγμα είναι η Στουτγκάρδη», επισημαίνει η Κλαούντια Μπούχερ, συμπαραραγωγός του έργου από το τηλεοπτικό δίκτυο ARTE, πιστεύοντας πως: «Μόνο όταν οι πολίτες οργανώνονται μπορούν να καταφέρουν κάτι». Για την ίδια δεν αποτελεί ένα αντιευρωπαίκό φιλμ αλλά ένα φως στο πρόβλημα: «Το ντοκυμαντέρ έρχεται  αντιμέτωπο με τους ευρωπαίους αξιωματούχους και τις ιδιωτικές εταιρίες, δείχνοντας το έλλειμμα δημοκρατίας στην Ευρώπη».

Αντιδράσεις

 Ο σκηνοθέτης Γιώργος Αυγερόπουλος

Στην πρώτη του δημόσια τηλεοπτική προβολή σε Γερμανία και Γαλλία το έργο έγινε δεκτό με ενθουσιασμό από το κοινό και απέσπασε υψηλά μερίδια τηλεθέασης. «Ένα αριστούργημα που αποδεικνύει την πολιτική διπλών προτύπων της Ευρωπαίκής Επιτροπής», «Οι ευρωπαίοι πολίτες αγωνίζονται για το νερό, την κινητήρια δύναμη της ζωής[..] Δεν είναι μια κερδοφόρα αγορά για τις πολυεθνικές εταιρίες. Ένα συναρπαστικό  ντοκιμαντέρ που εμπνέει πραγματικό θυμό», ήταν μερικά από τα  σχόλια στο twitter, ενώ χαρακτηριστικό ήταν το σχόλιο της Νόρεεν Μέρφι από το κίνημα ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του νερού στην Ιρλανδία..«Αν γνωρίζετε έστω και λίγο γερμανικά, δείτε το. Αν όχι, δείτε το σε κάθε περίπτωση. [..] Παλέψαμε το πρώτο μισό του αγώνα, ελπίζω να είστε έτοιμοι για το δεύτερο μισό».

Το ντοκυμαντέρ παρουσιάστηκε με μεγάλη επιτυχία σε Βερολίνο, Στρασβούργο και στην Ελλάδα με τις συζητήσεις να είναι εξαιρετικά ζωντανές. Όπως τονίζει ο δημιουργός Γ. Αυγερόπουλος: «Οι πολίτες έχουν τις ίδιες αγωνίες και αναζητήσεις σε όλες τις χώρες. Αυτό που μου έμαθε το έργο είναι ότι μικρές ομάδες ανθρώπων μπορούν να καταφέρουν πολύ μεγάλα πράγματα. Το νερό είναι κάτι που μας ενώνει όλους, έχουμε τις ίδιες απαιτήσεις από την Ευρωπαίκή Επιτροπή. Θα αποτελέσει ένα από τα βασικότερα ζητήματα αυτών που θέλουν μια πιο κοινωνική Ευρώπη. Όταν γράφουμε νερό διαβάζουμε δημοκρατία».

Για όσους δεν κατάφεραν να παρακολουθήσουν το «Μέχρι την τελευταία σταγόνα» τηλεοπτικά, το ντοκυμαντέρ είναι διαθέσιμο για περίπου ένα μήνα ακόμη στην ιστοσελίδα του ARTE, στη γερμανική και γαλλική γλώσσα.

Διογένης Δημητρακόπουλος   »

 ΓΡΑΦΕΙΟ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ

Πραγματοποιούνται όλες οι μικροβιολογικές και οι φυσικοχημικές αναλύσεις νερών από όλα τα προβλεπόμενα σημεία υδροληψίας του Δήμου  Βέροιας καθώς και αναλύσεις για βαρέα μέταλλα, παρασιτοκτόνα και πολυαρωματικούς υδρογονάνθρακες κατά την κείμενη νομοθεσία.

Όλες οι αναλύσεις γίνονται τόσο σε διαπιστευμένο εργαστήριο ποιοτικού ελέγχου νερού όσο και στο εργαστήριο ποιοτικού ελέγχου νερού της επιχείρησής μας, πραγματοποιούνται με μεθόδους σύμφωνες με την νομοθεσία και τα διεθνή πρότυπα ανάλυσης του νερού (ISO, " Standard methods for the examination of water and wastewater") και τηρούνται τα αντίστοιχα πρωτόκολλα αναλύσεων. 

                                       Ι.Ε. ΠΑΝΤΕΡΜΑΡΑΚΗΣ

                                              ΧΗΜΙΚΟΣ

                                    ΠΡ. ΤΜ. ΠΟΙΟΤΙΚΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ

Για την κατάσταση αποτελεσμάτων αναλύσεων Β εξαμήνου 2018 πατήστε εδώ.

Τις εγκαταστάσεις του Βιολογικού Καθαρισμού της ΔΕΥΑΒ στο Μακροχώρι επισκέφθηκαν σήμερα Παρασκευή 9 Νοεμβρίου τριανταμελής  αντιπροσωπεία της Ομοσπονδίας επιχειρήσεων Ύδρευσης και αποχέτευσης Ρουμανίας και οκταμελής αντιπροσωπεία της επιχείρησης ύδρευσης και αποχέτευσης της Πόλης Στρούμνιτσα των Σκοπίων. Κατά την διάρκεια της επίσκεψής τους ξεναγήθηκαν στους χώρους του Βιολογικού καθαρισμού, έλαβαν πληροφορίες και εξηγήθηκε με κάθε λεπτομέρεια ο τρόπος λειτουργίας του καθώς και για τα αποτελέσματα αυτής της λειτουργίας αναφορικά με την προστασία του περιβάλλοντος.

Πραγματοποιούνται όλες οι μικροβιολογικές και οι φυσικοχημικές αναλύσεις νερών από όλα τα προβλεπόμενα σημεία υδροληψίας του Δήμου  Βέροιας καθώς και αναλύσεις για βαρέα μέταλλα, παρασιτοκτόνα και πολυαρωματικούς υδρογονάνθρακες κατά την κείμενη νομοθεσία.

Όλες οι αναλύσεις γίνονται τόσο σε διαπιστευμένο εργαστήριο ποιοτικού ελέγχου νερού όσο και στο εργαστήριο ποιοτικού ελέγχου νερού της επιχείρησής μας, πραγματοποιούνται με μεθόδους σύμφωνες με την νομοθεσία και τα διεθνή πρότυπα ανάλυσης του νερού (ISO, " Standard methods for the examination of water and wastewater") και τηρούνται τα αντίστοιχα πρωτόκολλα αναλύσεων. 

                                       Ι.Ε. ΠΑΝΤΕΡΜΑΡΑΚΗΣ

                                              ΧΗΜΙΚΟΣ

                                    ΠΡ. ΤΜ. ΠΟΙΟΤΙΚΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ

Για την κατάσταση αποτελεσμάτων αναλύσεων Α εξαμήνου 2018 πατήστε εδώ.

Με αφορμή τους ισχυρισμούς του κου Μιχαηλίδη Γιώργου στο Δημοτικό Συμβούλιο και στα ΜΜΕ οφείλουμε να παραθέσουμε τα πραγματικά στοιχεία:

Η Εισήγηση της Υπηρεσίας της ΔΕΥΑΒ η οποία και έγινε δεκτή με την 163/2014 Απόφαση του ΔΣ της, εγκρίθηκε από το Δημοτικό Συμβούλιο και ελέγχθηκε ως προς τη νομιμότητα από την Αποκεντρωμένη Διοίκηση Μακεδονίας – Θράκης, αναφέρει μεταξύ άλλων: «Η ΔΕΥΑΒ συστήθηκε την 4/4/1984, οπότε, το τέλος επιβαλλόταν από 1/1/1985 έως και 31/12/1994. Με το Ν.2065/92, άρθρο 43, παρ. 3 (ΦΕΚ Α-113) η επιβολή του τέλους παρατάθηκε για μια δεκαετία κατά περίπτωση, δηλαδή για τη ΔΕΥΑΒ μέχρι 31/12/2004, ενώ με το Ν.3013/2002, άρθρο 26, παρ. 3 (ΦΕΚ Α-102) παρατάθηκε για ακόμη μια δεκαετία, δηλαδή μέχρι και τις 31/12/2014. Επειδή λήγει το χρονικό διάστημα κατά το οποίο ήταν υποχρεωτική η επιβολή του ειδικού τέλους 80% που επιβάλλεται για την μελέτη, την κατασκευή ή την επέκταση έργων ύδρευσης και αποχέτευσης. Επειδή η ανάγκη για νέες μελέτες και κατασκευή ή επεκτάσεις έργων δεν έχει τελειώσει ακόμα στην περιοχή ευθύνης μας, ειδικά μετά την επέκταση των ορίων μας λόγω του Καλλικράτη. Επειδή οι πόροι της ΔΕΥΑΒ στηρίζονται αποκλειστικά και μόνο στα ίδια έσοδα, εκτός από τα μεγάλα χρηματοδοτούμενα έργα του ΕΣΠΑ, τα οποία όμως καλύπτουν στοχευμένες παρεμβάσεις και όχι το σύνολο των αναγκών των οικισμών. Επειδή η σημερινή οικονομική κατάσταση της χώρας και κατά συνέπεια των συνδημοτών μας, δεν επιτρέπει την αύξηση στο τιμολόγιο της επιχείρησης. Προτείνουμε την αναμόρφωση του τιμολογίου της ΔΕΥΑΒ, κρατώντας σταθερή την τελική τιμή, καταργώντας το ειδικό τέλος 80% και επιμερίζοντας το ποσό αυτό στο τέλος ύδρευσης και αποχέτευσης. Μικρές αποκλίσεις ολίγων λεπτών από τις παλιότερες τελικές τιμές οφείλονται στην στρογγυλοποίηση.» Ο Νόμος 1069/80 που αφορά τις ΔΕΥΑ, εκείνη τη χρονική στιγμή έδινε τη δυνατότητα στη ΔΕΥΑΒ να παρατείνει την επιβολή του ειδικού τέλους για μια δεκαετία ακόμη από την ημερομηνία επέκτασής της, δηλαδή έως και 31-12-2021. Η ΔΕΥΑΒ επέλεξε, περισσότερο για πρακτικούς λόγους να μη συνεχίσει να εισπράττει το ειδικό τέλος, όπως είχε το δικαίωμα, αλλά να το ενσωματώσει στο λογαριασμό ύδρευσης και αποχέτευσης, όπως επίσης είχε το δικαίωμα. Εξάλλου, η συντριπτική πλειοψηφία αντίστοιχων ΔΕΥΑ της Ελλάδας προέβησαν σε αυτή την κίνηση. Είναι λάθος η κριτική του κου Μιχαηλίδη ότι η απόφαση αυτή ήταν εκτός της βούλησης του νομοθέτη, αφού είναι ξεκάθαρο στο Ν.1069/80 ότι τα έσοδα πρέπει υποχρεωτικά να καλύπτουν τις αναγκαίες λειτουργικές δαπάνες, το κόστος επενδύσεων, το περιβαλλοντικό κόστος και το κόστος ανάκτησης υπηρεσιών ύδατος. Ταυτόχρονα, η Οικονομοτεχνική Μελέτη κόστους – οφέλους τιμολόγησης νερού που είχε στα χέρια της η ΔΕΥΑΒ προέβλεπε σημαντικές αυξήσεις στην τελική τιμή του λογαριασμού του νερού, στρατηγική την οποία απέρριψε ομόφωνα η ΔΕΥΑΒ, παρά τις αντιδράσεις των υπηρεσιακών παραγόντων. Αν συγκρίνουμε την τιμή του νερού στη Βέροια με άλλες παρόμοιες ή κοντινές πόλεις, στην μέση κατανάλωση των 20 κυβικών μέτρων ανά δίμηνο θα δούμε ότι η ΔΕΥΑΒ έχει ένα από τα φθηνότερα τιμολόγια:

Στον παρακάτω πίνακα σας παραθέτουμε τις τιμές του νερού πριν και μετά την ενσωμάτωση του ειδικού τέλους στο λογαριασμό, με το τότε ισχύον ΦΠΑ 23%, για να δείτε ποιες είναι οι πραγματικές αυξήσεις και όχι αυτές που επικαλείται ο κος Μιχαηλίδης:

Επίσης, τα ρολόγια της ΔΕΥΑΒ στη Βέροια είναι περίπου 24.000 και όχι 200.000.Πράγματι, στην συγκεκριμένη απόφαση του 2014 έγινε αύξηση της χρέωσης στο ενοίκιο υδρομέτρου από τα 0,15€ στα 0,50€ ως εξής: Ένα υδρόμετρο κοστίζει περίπου 36,00€. Η διάρκεια ζωής (σωστής λειτουργίας) των υδρομέτρων, όπως τη δίνουν οι κατασκευαστές είναι 10 χρόνια. Η απόσβεση ενός υδρομέτρου που τοποθετεί η Υπηρεσία μας, με την τιμή των 0,15€ που ισχύει από πολύ παλιά, θα γινόταν σε 40 χρόνια (36,00€/6 δίμηνα/0,15€), ενώ με την τιμή των 0,50€ γίνεται πλέον σε 12 χρόνια (36,00€/6 δίμηνα/0,50€), που είναι μια ρεαλιστική τιμή. Ως προς την επιβολή του παγίου τέλους, μια απλοϊκή προσέγγιση είναι αυτή που λέει ότι δεν υπάρχει λόγος επιβολής του παγίου τέλους. Σε αυτή την άποψη συνηγόρησαν κατά καιρούς και απόψεις νομικών συμβούλων του κράτους, χωρίς όμως να εξετάσουν όλες τις διαστάσεις του θέματος. Σήμερα, με την εφαρμογή της ΚΥΑ για τους Γενικούς Κανόνες Κοστολόγησης Ύδατος, τα τιμολόγια πρέπει να περιλαμβάνουν «πάγια ή/και ογκομετρική χρέωση». Ένα απλό υποθετικό παράδειγμα για να γίνει κατανοητή η αναγκαιότητα του παγίου είναι το εξής: Έστω (υποθετικά) ότι ξαφνικά αποφασίζουν όλοι οι δημότες της Βέροιας να μην καταναλώσουν για ένα χρόνο, ούτε ένα κυβικό μέτρου νερού. Τα δίκτυα ύδρευσης όμως παραμένουν σε πίεση και οι βλάβες συνεχίζουν να εμφανίζονται. Τα δάνεια τρέχουν και πρέπει να συνεχίζουν να εξυπηρετούνται. Οι προμηθευτές των υλικών θα πρέπει να πληρωθούν, το ίδιο και το προσωπικό κλπ. Εάν δεν υπήρχε πάγια χρέωση, όλα αυτά και άλλα πολλά, θα ήταν αδύνατον να πραγματοποιηθούν. Έτσι, σχεδόν όλες οι ΔΕΥΑ επιβάλλουν και πάγια χρέωση. Επιπλέον, στην πόλη μας, οι παλιές οικοδομές έχουν τα υδρόμετρα τοποθετημένα εντός των διαμερισμάτων. Υπάρχουν 5.000 τέτοια υδρόμετρα. Από αυτά, σε 3.000 περίπου υδρόμετρα κάθε δίμηνο, υπάρχει αδυναμία πρόσβασης για καταγραφή της ένδειξης, οπότε είναι μονόδρομος η χρέωση υποχρεωτικής ελάχιστης πάγιας κατανάλωσης. Υπάρχει σκέψη παρόλα αυτά για μείωση του παγίου και αύξηση της τιμής της πραγματικής κατανάλωσης, η υπηρεσία επεξεργάζεται διάφορα σενάρια, αυτά όμως θα έρθουν σε συζήτηση όταν γίνει οριστικά υποχρεωτική η επιβολή του Περιβαλλοντικού Τέλους. Συνοψίζοντας, θέλω να αναφέρω ότι η ΔΕΥΑΒ κοιτάζει μόνο μπροστά, με σεβασμό στον δημότη και κυρίως στα λαϊκά στρώματα, με κοινωνικό τιμολόγιο που ξεπερνά κατά πολύ τα αντίστοιχα άλλων πόλεων, με παροχή φυσικού μεταλλικού νερού πηγών άριστης ποιότητας, με πιστοποιημένες υπηρεσίες και κυρίως με ανθρώπινο πρόσωπο. Η πολιτική της ΔΕΥΑΒ, όπως την χαράζει το Διοικητικό της Συμβούλιο και ο Δήμαρχος έχει στραμμένο το βλέμμα στο μέλλον και την ανάπτυξη. Έχει συνέχεια και συνέπεια. Τα έργα που θα μας απασχολήσουν στο κοντινό μέλλον είναι η αντικατάσταση παλαιών δικτύων, τα νέα δίκτυα στα Δημοτικά Διαμερίσματα, τα υδροηλεκτρικά, τα φωτοβολταϊκά και η ψηφιοποιήση των δικτύων.

                                                                                    Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Δ.Σ. ΔΕΥΑΒ

                                                                                      ΟΡΦΑΝΙΔΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

                                                                               ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΑΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ